Oznaczenia nawierzchni – system fakturowy (ścieżki dotykowe) – Budowlane ABC – Ministerstwo Rozwoju i Technologii

Menu strony Standardy projektowania budynków dla osób z niepełnosprawnościami

Dane kontaktowe

Ministerstwo Rozwoju i Technologii

Pl. Trzech Krzyży 3/5 00-507 Warszawa

pn. – pt. 8.00-16.00 tel.: 22 262 90 00
kancelaria.mrit@mrit.gov.pl

Sekretariat Departamentu Architektury, Budownictwa i Geodezji:

pn– pt. 8.15 – 16.15 tel.: (22) 323 40 01 sekretariatdab@mrit.gov.pl

Inspektor Ochrony Danych:
iod@mrit.gov.pl

       

Deklaracja dostępności

       
Znalazłeś na stronie błąd, niedziałający plik lub link?

Zgłoś swoje uwagi.

Oznaczenia nawierzchni – system fakturowy (ścieżki dotykowe)

Bezpieczna (wolna od przeszkód) skrajnia ruchu pieszego powinna być wyznaczona w sposób czytelny i zrozumiały, ze szczególnym zwróceniem uwagi na potrzeby osób z ograniczeniem widzenia. Udogodnieniem dla osób z niepełnosprawnością wzroku są elementy kontrastujące, zarówno w warstwie fakturowej, jak i kolorystycznej.

Do tzw. naturalnych linii kierunkowych, które wykorzystują osoby niewidome i słabo widzące zaliczyć można:

  • kontrastowe różnice fakturowe posadzek,
  • krawężniki i pierzeje budynków,
  • cokoły przegród pionowych,
  • elementy poziome balustrad oraz pochwyty poręczy,
  • liniowe oświetlenie w posadzce i na suficie (duża część osób niewidomych ma tzw. poczucie światła i może rozpoznać kierunki wyznaczone przez oświetlenie i kontrast kolorystyczny).

Nawierzchnie ciągów pieszych powinny zapewnić możliwość swobodnego poruszania się tzn. powinny być twarde, równe, nie powodować zjawiska olśnienia i mieć powierzchnię antypoślizgową, która spełnia swoje cechy również w trudnych warunkach atmosferycznych – nawierzchnia ciągów pieszych powinna mieć powierzchnię antypoślizgową, która spełnia swoje cechy również w trudnych warunkach atmosferycznych – w badaniu wg PN-EN 13036-4 lub PN‑EN 14231 wartość poślizgu (PTV lub SRV) nawierzchni mokrej nie może być niższa niż 36 jednostek[1].

Faktura i kolorystyka tras nie może sprawiać wrażenia różnic wysokości. Należy ograniczyć stosowanie wzorów poprzecznych do kierunku poruszania się. Kolorystyka i zróżnicowanie materiałowe nawierzchni powinny podkreślać główne kierunki poruszania się i zaznaczać różne obszary funkcjonalne.

Zastosowanie kombinacji różnych rodzajów nawierzchni może ułatwić osobom z zaburzeniami orientacji poruszanie się w przestrzeni zintegrowanego węzła przesiadkowego.
Dla osób słabowidzących oraz osób z niepełnosprawnością intelektualną istotne są przede wszystkim kontrasty kolorystyczne, natomiast dla osób niewidomych kontrasty fakturowe stosowane na nawierzchniach ciągów pieszych.

Zastosowanie poszczególnych faktur nie powinno stanowić przeszkody dla osób z niepełnosprawnościami powodującej niekontrolowane zatrzymanie się kółek wózka czy chodzika.

Zadaniem systemu fakturowego jest zwiększenie orientacji przestrzennej oraz kierowanie osób z ograniczeniami percepcji wzrokowej do bezpiecznych miejsc pokonywania przeszkód. System fakturowy należy projektować tak, aby przekaz informacji był jednoznaczny i pozwalał osobom z dysfunkcją wzroku na samodzielne poruszanie się w przestrzeni publicznej[2].

Systemu fakturowego (ścieżek dotykowych) nie zaleca się stosować wewnątrz obiektów gdy szerokość przejścia jest mniejsza niż 4m.

System fakturowy należy stosować na trasach wolnych od przeszkód:

  • w obszarach stref transferu ruchu pieszego (np. na obszarach węzłów komunikacyjnych, obiektach obsługi pasażerów),
  • w miejscach potencjalnie niebezpiecznych dla osób z niepełnosprawnością wzroku (np. przy pokonywaniu schodów),
  • na obszarach o ograniczonej orientacji (np. ciągi piesze o szerokości powyżej 4 metrów itp.).

Zaleca się aby system składał się z następujących typów faktur:

  • typ A – faktura kierunkowa (prowadząca),
  • typ B – faktura ostrzegawcza (bezpieczeństwa)[3].

System fakturowy składa się z oznaczeń:

  • Typ A. Ścieżka kierunkowa[4]:
    • A1 – wyniesione prążki,
    • A2 – wyniesione wałki,
    • A3 – bruzdy (tylko do wnętrz).
Rys. 22. Płytki kierunkowe do zastosowań: A1 – na zewnątrz i wewnątrz obiektów,  A3 – do wnętrz i zadaszonych peronów zewnętrznych.

Rys. 22. Płytki kierunkowe do zastosowań: A1 – na zewnątrz i wewnątrz obiektów, A3 – do wnętrz i zadaszonych peronów zewnętrznych.

  • Typ B. Oznaczenia ostrzegawcze (bezpieczeństwa)[5]:
    • B1 – „ścięte kopułki”,
    • B2 – „ścięte stożki”.

Pojedynczy element systemu powinien mieć formę ściętego stożka lub sfery kuli o:

  1. wysokości nie mniejszej niż 5 mm i nie większej niż 8 mm,
  2. średnicy podstawy nie mniejszej niż 30 mm i nie większej niż 40 mm[6]

 

Rys. 23.Faktura bezpieczeństwa (typ B) tzw. B1 „ścięte kopułki”, B2 „ścięte stożki”.

Rys. 23.Faktura bezpieczeństwa (typ B) tzw. B1 „ścięte kopułki”, B2 „ścięte stożki”.

Dla lepszego rozpoznawania oznaczeń fakturowych przez osoby z wadami wzroku zaleca się stosowanie kontrastu barwnego pomiędzy powierzchnią chodnika, a elementami oznaczeń. Należy wskazać, iż kolor żółty jest kolorem najdłużej postrzeganym (rozpoznawalnym) przez osoby tracące wzrok.

Kontrast barwny mierzy się poprzez porównanie współczynników odbicia światła tzw. LRV (ang. Light Reflectance Value). Współczynnik odbicia światła to całkowita ilość światła odbitego od powierzchni (np.: posadzki, ściany, wykończenia stopni schodów itp.) na każdej długości fali i we wszystkich kierunkach po podświetleniu źródłem światła. Kontrast w procentach jest określony wg wzoru[7]:

C = [(L1-L2) / L1] × 100, [%]

Gdzie:

L1 – wartość współczynnika odbicia światła (LRV) w jasnym obszarze,

L2 – wartość współczynnika odbicia światła (LRV) ciemniejszej powierzchni.

Produkty poddane ocenie kontrastu wizualnego mierzonego na podstawie współczynnika odbicia światła (LRV) powinny wyraźnie odróżniać się pod względem dwóch powierzchni stycznych. Im większa będzie różnica współczynnika LRV pomiędzy dwoma powierzchniami, tym większą różnicę zanotuje ludzkie oko. Oprócz koloru na wartość współczynnika LRV mają również wpływ takie czynniki jak struktura czy połysk powierzchni.

Rys. 24.Paleta obrazująca współczynnik odbicia światła LRV (ang. Light Reflectance Value).

Rys. 24.Paleta obrazująca współczynnik odbicia światła LRV (ang. Light Reflectance Value).

 

Kontrast barwny oznaczeń fakturowych należy stosować o wartościach[8]:

  • min. 70% dla oznaczeń faktur bezpieczeństwa (typ B),
  • min. 50% dla oznaczeń faktur kierunkowych (typ A)[9].

[1] The Assesment of Floor Slip Resistance. The UK Slip Resistance Group Guidelines, wyd. 5/2016; PN-EN 15534-4:2015 Kompozyty wytworzone z materiałów na bazie celulozy i tworzyw termoplastycznych (powszechnie zwane kompozytami polimerowodrzewnymi (WPG) lub kompozytami z włóknem naturalnym (NFC)) Część 4: Specyfikacje profili podłogowych i płytek; Ambroziak A. Badanie odporności na poślizg powłok żywicznych, Materiały Budowlane 9/2017 (541), s. 35-37; Workplace health, safety and welfare. Workplace (Health, Safety and Welfare). Regulations 1992. Approved Code of Practice, L24 HSE Books 1992; ISBN 978 0

[2] Centrum Projektowania Uniwersalnego, Politechnika Gdańska, ,,Standardy dostępności dla miasta Gdyni”, 2016

[3] Wysocki M., Załuski D., „Ekspertyza w zakresie dostępności kolejowych obiektów obsługi podróżnych z niepełnosprawnościami oraz ograniczoną możliwością poruszania” – ekspertyza opracowana na zlecenie UTK, Warszawa, 2017

[4] Ilustracja na podstawie: Centrum Projektowania Uniwersalnego, PG, ,,Standardy dostępności dla miasta Gdyni”, 2016

[5] Ibidem

[6] Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle kolejowe i ich usytuowanie z dnia 10 września 1998 r., § 98 ust 12a pkt 1

[7] Centrum Projektowania Uniwersalnego, Politechnika Gdańska, ,,Standardy dostępności dla miasta Gdyni”, 2016

[8] W przypadku terenów objętych ochroną konserwatorską należy stosować się do wytycznych Konserwatora Zabytków. Zaleca się jednak, aby kontrast barwny nie był mniejszy niż 30% dla oznaczeń faktur bezpieczeństwa (typ B) i faktur kierunkowych (typ A)

[9] Centrum Projektowania Uniwersalnego, Politechnika Gdańska, ,,Standardy dostępności dla miasta Gdyni”, 2016

Informacje o ciasteczkach!

Używamy ciasteczek, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać ciasteczkami, zmieniając ustawienia przeglądarki.