Ogólne informacje o projekcie [1]:
Krótka charakterystyka projektu:
Wnętrza mieszkania w zabudowie wielorodzinnej, w apartamentowcu warszawskim, zostały zaprojektowane dla starszego użytkownika. Lokal mieści się w nowym budynku wielorodzinnym, w pobliżu stacji metra. W bloku dostępne są udogodnienia, takie jak pochylnia i dźwigi osobowe zaprojektowane zgodnie z zasadami projektowania uniwersalnego. Zamontowano również głośnomówiące domofony.
W projekcie zastosowano zasady stosowane we wnętrzach dla osób z zaburzeniami poznawczymi, czyli odpowiednią kolorystykę, oświetlenie, lokowanie we wnętrzu tzw. „znaków pamięci”, takich jak fotografie, przedmioty z przeszłości, zegary i kalendarzy.
Centralnym miejscem w pokoju dziennym jest pionizujący fotel, który jest tzw. „centrum kontroli”- miejscem obserwacji najbliższego otoczenia, z widokiem na zewnątrz i dostępem do przedmiotów codziennego użytku (okulary, lekarstwa, gazety i inne) .
Mieszkanie zostało zaprojektowane bez barier architektonicznych, wspierając zdrowe, aktywne i niezależne starzenie się. Drzwi mają szerokość dostosowaną do potrzeb osoby na wózku, na ścianach zamontowano pochwyty, zlikwidowano progi. w łazience zamontowano przestawną umywalkę i siedzisko pod prysznicem. Miska ustępowa nie tylko łączy funkcję bidetu, ale oferuje też szerszy zakres zabiegów higienicznych bez konieczności zmiany miejsca. Wszystkie powierzchnie w łazience są antypoślizgowe.
Celem było pokazanie rozwiązań projektowych wnętrz, wyposażenia, produktów i usług umożliwiających osobom starszym jak najdłuższe pozostanie samodzielnym, tym samym ograniczając opiekę do pomocy osoby dochodzącej. Jest to zgodne z najnowszymi trendami dotyczącymi opieki nad osobami starszymi.
Elementy projektowania uniwersalnego zastosowane w projekcie:
- dostosowane otoczenie i strefa wejściowa budynku do potrzeb osób z niepełnosprawnościami:
- przy wejściu brak progów, zniwelowano różnicę poziomów za pomocą pochylni,
- dobrze oświetlone dojście do budynku oraz strefa wejścia i korytarze prowadzące do mieszkań,
- prawidłowo zaprojektowane elementy komunikacji pionowej,
- w czytelny sposób oznaczone mieszkania,
- zainstalowano głośnomówiące domofony,
- wnętrze dostosowane do potrzeb osób z niepełnosprawnościami:
- zapewniono we wszystkich wnętrzach pola manewru dla wózków inwalidzkich,
- brak progów,
- odpowiednie szerokości drzwi i przejść,
- wyposażenie kuchni i łazienki dostosowane dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich,
- odpowiednie wyposażenie w pomieszczeniach (łóżko, kanapa, fotel itp.),
- odpowiednio zaprojektowane oświetlenie sztuczne,
- możliwość obserwacji z mieszkania otoczenia (balkon dostępny, bez progu),
- wnętrze dostosowane dla osób z dysfunkcjami poznawczymi:
- odpowiednia kolorystyka, oświetlenie, wyposażenie,
- lokowanie we wnętrzu tzw. „znaków pamięci”,
- zapewniono „centrum kontroli”, czyli miejsce do obserwacji otoczenia we wnętrzu.
[1] Fundacja Laboratorium Architektury 60+ skład zespołu: Benek I., Labus A., Kampka M. (red.) „Wytyczne w zakresie projektowania uniwersalnego mając na uwadze potrzeby osób niepełnosprawnych” – ekspertyza wykonana na zlecenie Ministerstwa Infrastruktury i Budownictwa, Warszawa 2016